Game recensie: Super Street Fighter IV (Xbox 360 & PS3)

Dat SUPER Street Fighter IV (SSFIV) sinds kort in de winkels ligt is een teken dat vechtgames nog lang niet dood zijn. Ook de 1 miljoen exemplaren van de game die nu al in de winkel liggen (aldus uitgever Capcom) zijn een duidelijk teken dat deze oldschool shit gewoon echt weer verkoopt en dat de lang slepende beef van online Street Fighter battles een blijvend fenomeen zal worden. Voor iedereen die het trashtalken achter de arcadekast zo hebben gemist is er nu een eindelijk een echt solide platform voor face to face of online confrontaties zoals het vroeger ging: 1 tegen 1, tot het bittere eind!

Na een gigantisch succes te hebben geboekt met Street Fighter II (SFII) is het Capcom tot Street Fighter IV (voortaan: ‘Vanilla’ Street Fighter IV) niet meer gelukt om een in de mainstream (en buiten de Japanse arcades) succesvolle Street Fighter game neer te zetten. Dat wil niet zeggen dat de games niet volop (in Japan) uitkwamen en een hardcore groepje fans al die jaren bezig hielden. Na een hele reeks updates voor SFII (Super/Turbo/Hyper/Championship Edition), waar veel fans nog steeds het uitmelken en de vreemde voorvoegsel nasmaak van proeven, was het de beurt aan Street Fighter III (SFIII) om fans te bekoren. In deze nieuwe serie werden de meeste karakters vervangen door compleet nieuwe personages en werden alleen na groot protest van de fans Ryu en Ken alsnog aan de game toegevoegd. Deze vrij onbekende gameserie (die ook weer 2 updates krijgt) met muziek van Canadese hiphop artiest Infinite wordt door veel mensen als te hardcore bestempeld. De game blijft volledig handgetekend (terwijl games steeds meer richting 3D animaties gaan) en introduceert een aantal nieuwe mechanismen die later in andere games uit de serie weer zullen worden gebruikt, maar de game blijft obscuur en ingewikkeld door een stevige leercurve. De laatste SFIII game (Third Strike) komt in 1999 uit en wordt door veel fans gezien als de beste game in de serie door het ‘Parry’ systeem waarmee je aanvallen kunt afslaan en gelijk kunt counteren, om die timing te leren beheersen zul je echter eindeloos moeten oefenen.Vanilla Street Fighter IV genereerde begin vorig jaar (precies 10 jaar later) eindelijk weer nieuwe energie in de vechtgame community na talloze mislukte pogingen om Street Fighter weer onder de mainstream aandacht te brengen. Met de opkomst van deze driedimensionale game die toch trouw blijft aan de ‘platte’ roots van de serie wordt het enthousiasme van de 1 op 1 vechtgame weer duidelijk voelbaar. De nieuwe game blijft trouw aan de ouderwetse gameplay, maar zorgt ervoor toegankelijk te blijven voor nieuwkomers, kies je ervoor om te trainen, dan zul je ontzettend veel diepte vinden. Communities, fansites en ook eindeloze trashtalk komen langzaam weer op gang en dit zorgt ervoor dat nieuwe fans zich met de game gaan bemoeien en veteranen gaan uitdagen. Dit injecteert de communities met verse adrenaline en agressie, klaar voor nieuwe uitdagers. In de slipstream van het succes van Vanilla komen ook lang vergeten accessoires als arcadesticks en speciale fighting pads met de benodigde 6 knoppen weer langzaam onder de aandacht. Inmiddels zijn arcadesticks weer helemaal hip en ook het customisen en pimpen van je stick is een leuk uitvloeisel van de nieuwe aandacht voor vechtgames en Street Fighter in het bijzonder.

Voor alle haters die niet begrijpen waarom er nu alweer een nieuwe game in de serie uitkomt die de oude (en daarmee jouw investering) overbodig maakt, zal ik de discussie om de nieuwe versie even kort samenvatten: SUPER is geen nieuwe game, geen 100% originele release. Met Vanilla als basis is een nieuwe game gebouwd die vooral veel toevoegt aan de standaardformule. Dat wil zeggen: SUPER bouwt voort op de briljante release van Vanilla Street Fighter IV vorig jaar waarin Street Fighter na 10 jaar opeens weer keihard -in je gezicht- terug kwam. Met een basis van herkenbare karakters, moves en met de klassieke, ‘platte’ gameplay die kwart-, halve- en hele cirkels in de input gebruikt om de ervaring zo hardcore en authentiek mogelijk te houden. Bovenop deze release, die het hele afgelopen jaar de oude en nieuwe (jongere) fans druk aan het werk heeft gezet, komt nu de SUPER versie van de game die 10 nieuwe karakters, 5 nieuwe achtergronden om voor te vechten en een veel betere online ervaring biedt. Voordat je je opgelicht begint te voelen is er een prijskaartje van (maar) 40 euro aan de game verbonden en is het voor iedere fan van Japans straatvechten zonder twijfel meer dan de moeite waard. Waar het kort door de bocht op neerkomt is dat dit de game had moeten zijn die Vanilla niet heeft kunnen zijn, omdat Capcom nou eenmaal een groot risico nam met de nu vanille versie van Street Fighter IV kon die game niet alles bevatten wat een fan misschien zou willen. SUPER is beter gebalanceerd, biedt veel meer verschillende vechters en vechtstijlen en is een meer afgewerkte game dan het origineel. De game voelt helemaal af en herstelt alle balans problemen die in Vanilla (na eindeloos spelen) naar voren kwamen.

Een liefhebber van Street Fighter beseft al gauw dat deze update de moeite waard is, vooral doordat Vanilla al bijna een jaar non-stop gespeeld wordt. De uitgebreide aandacht in de media en een hernieuwde interesse van gamers zorgen voor een herontdekking van wat Street Fighter nou eigenlijk is. Vooral de mogelijkheid elkaar online uit te dagen en je beledigingen op het interweb te droppen maken dat er overal oude en nieuwe fans opstaan voor een volgende uitdaging. Er was heel veel te ontdekken in Vanilla Street Fighter IV en de effectiviteit van moves kan compleet veranderen binnen een fractie van een seconde of met een millimeter afstand. Daarnaast liet de game je voor het eerst zelf combo’s oefenen en werd het voor iedereen mogelijk om moves aan elkaar te rijgen voor een serie keiharde hits. Ultra Combo’s en Super Combo’s zijn over de top moves voor elk karakter die het mogelijk maken je van een enorme achterstand spectaculair terug te beuken in de match. SUPER verdubbelt het aantal Ultra Combo’s naar 2 per karakter, waarvan er 1 gekozen moet worden voor het begin van de match. De toevoeging van een extra Ultra combo, die in de meeste gevallen een totaal nieuwe speelstijl mogelijk maakt geeft de game dubbel zoveel diepte en maakt ook de oude karakters weer interessant om te spelen. Ook kan je nu de beste combo voor de betreffende tegenstander uitzoeken en wordt het een echt onderdeel van je overwinningsstrategie.

De nieuwe karakters bieden nieuwe vechtstijlen en zijn voorvechters van de stereotiepe culturen zoals we die kennen uit de absurde wereld van Street Fighter. Juri, de evil taekwondo chick uit Korea en Hakan, de zongebrande, Turkse olieworstelaar zijn compleet nieuwe creaties die de groep versterken. Deze karakters vullen de bestaande cast perfect aan met totaal nieuwe vechtstijlen. Hakan’s gebruik van olie geeft een glibberige glans aan zijn lijf en stelt hem in staat extra hard door de omgeving te glijden of tegenstanders fijn te knijpen totdat ze wegglippen en het hele scherm over vliegen. Juri’s moves zijn altijd gebaseerd op (Taekwondo) kicks en haar kwaadaardige ‘psycho’ krachten geven haar een onvoorspelbare, snelle stijl. Naast de compleet nieuwe karakters vullen welbekende karakters uit het uitgebreide scala van voorgaande Street Fighter games de lijst aan: stereotiepe eilandbewoner Dee Jay mist alleen een jonkoe en Indiaan T-Hawk zijn vredespijp. Cody en Guy zijn echte straatvechters van ‘Metro City’ uit de sidescrolling jaren ’90 vechtgame Final Fight. Guy heeft getraind als ninja en Cody vecht met alles wat hij op straat kan vinden en met een overduidelijke nonchalance; in zijn gevangeniskloffie. De rest van de karakters zijn afkomstig uit SFIII: Dudley is de adellijke tegenhanger van de ruige Mike Tyson lookalike Balrog en houdt het ‘classy’. Makoto is een karate kid met supersnelle rushdown moves, maar is vrij langzaam in haar normale staat. Ibuki is een vrouwelijke ninja in training die werpsterren gooit en Adon is de wat meer realistische (kleinere) en snellere Muy Thai tegenhanger van Sagat.

Een goede vechtgame leunt op zijn balans, die ervoor zorgt dat er met elk karakter gewonnen kan worden, mits de juiste tactiek wordt gebruikt. In SUPER zijn bestaande karakters aangepast met de problemen van Vanilla en de nieuwe uitdagers in het achterhoofd, dit maakt dat simpelweg alle moves gewoon beter met elkaar werken en een eerlijkere uitslag opleveren doordat er nu echt met alles rekening is gehouden. De nieuwe online modi vullen het pakket aan; het is nu mogelijk om Ranked Matches te spelen waarbij je punten verdient per match en deze punten per karakter worden bijgehouden. Tevens is er een Team Battle modus voor maximaal 8 spelers en is er de Endless Battle modus om de ervaring van iemand uitdagen op een arcadekast na te bootsen. 8 spelers kunnen tegelijkertijd kijken naar de 2 die op dat moment elkaar bevechten en commentaar leveren, dit kan trash opleveren, maar ook veel handige tips. Telkens gaat er 1 winnende speler door en kan deze opnieuw worden uitgedaagd, net zoals in de arcade. Er zijn nu ook replays om te bekijken en je kan je eigen herhaling maken of ze aan je vrienden laten zien. Dit is van essentieel belang voor het leren van strategieën of om je eigen stijl te perfectioneren. Verder zijn ook de klassieke bonusstages aan de game toegevoegd waarbij je ofwel een auto total loss moet slaan, dan wel een serie vallende tonnen kapot moet rammen voor een highscore. Dit werkt uiteindelijk niet veel anders dan een nostalgische minigame, maar kan voor wat rust tussen de matches zorgen en houd de speler scherp.

Al met al is dit simpelweg de beste vechtgame op de markt. Het aantal karakters, de verschillende stijlen en perfecte leercurve die je maandenlang kan boeien,of nog veel langer, biedt een ongeëvenaarde diepte. Het leren van de moves en combo’s is een uitdaging op zich. Het kost ontzettend veel tijd om de timing en positionering onder de knie te krijgen, maar door de prachtige vormgeving en uitstekende balans zul je je niet vervelen tijdens de oefening. Ook door de toevoeging van zoveel manieren om elkaar online in elkaar te slaan (er staan nog meer nieuwe, gratis te downloaden modi klaar voor Juni) zul je altijd de drang hebben je game elke keer één stapje hoger te brengen. Bij onderlinge strijd ligt de kracht van Street Fighter en tegen echte tegenstanders merk je pas hoe goed je echt bent. Je kan jezelf enigszins bekocht voelen vanwege de verplichte aanschaf van een soort upgrade, maar als die zoveel extra bied, zoveel voer geeft voor competitie en zoveel straatvechters bij elkaar brengt met het doel elkaar al trashtalkend in elkaar te meppen, dan kan ik alleen maar een traantje wegpinken en toekijken hoe oude tijden herleven. Street Fighter is nog lang niet dood en begint aan een nieuw leven online. SUPER voelt als de game en het platform voor competitie dat Vanilla had moeten zijn, door een gebrek aan balans was een evolutie van Vanilla naar SUPER noodzakelijk. SUPER heeft het potentieel jarenlang de competitie aan te wakkeren, kortom: als je denkt de ballen te hebben zie ik je online!

Voeg me toe op PSN: EPC-BS

Erik Coenen

Lees ook:Black Eyed Peas’ Taboo in ‘Street Fighter’
Lees ook:Cover ‘Blood on the Sand’ bekend
Lees ook:Laatste concert The Game?
Lees ook:Michiel Huisman in HBO serie
Lees ook:The Game overweegt zelfmoord